Geplande Route


Geplande route fietstocht naar China weergeven op een grotere kaart

Gefietste Route


Fietsroute Nederland - Nieuw Zeeland weergeven op een grotere kaart

vrijdag 25 oktober 2013

Laos

Inmiddels 18 dagen (en als ik mijn verhaal af heb al langer) in Laos en al veel gezien en meegemaakt. Fietsen op verharde en onverharde, stoffige wegen. Zeker wanneer vakantievierend China, met hun BIG SUV's, ons voorbij scheuren en heel veel stof achterlaten, waarbij wij hoestend en proestend tot stilstaan worden gedwongen. Oja, daarnaast zwaaien ze nog vrolijk naar jou!!! Fietsende toeristen, geweldig. Zeker wanneer er ook nog een club fietsende Chinezen dezelfde richting opgaan. Zij natuurlijk onder begeleiding en zonder tassen, en toch zien we elkaar regelmatig!?
Maar wat een mooi land om te fietsen. De dorpen nog heel basaal met houten huisjes/hutten op palen en vele kinderen die je begroeten. In een wat kleinere stad (of grotere dorp) zie je al wat stenen of betonnen huizen, maar de kinderen even vrolijk groetend. De kosten in Laos zijn vele malen lager dan in China. Zo slaap je regelmatig tussen de vijf en tien dollar in een guest house en betaal je maar een minimum aan eten. Lokaal eten is erg lekker, maar hier geldt ook dat je soms moet aangeven dat het iets minder spicy mag :-)
De fietstocht naar Luang Prabang is erg mooi en heuvelachtig. Eenmaal in LPB was de shock groot. We raakten gewend aan geen of heel erg weinig toeristen. Maar in LPB zag je meer toeristen dan lokale mensen. Het was ff wennen dat je niet meer gade geslagen werd. Wel een gezellig en mooi stadje met aardig wat bezienswaardigheden in en om de stad.
Wat ook een geweldig ervaring was, is met de slow boat, op de Mekong rivier, naar Houayxai varen en dan de gibbon experience meemaken. Het was ooit een illegaal jachtgebied waarbij de stropers omgeschoold zijn tot gidsen en vele dorpen in de omgeving erbij betrokken worden. Hun inkomen wordt betaald door ons, de toeristen, die een kijkje mogen nemen in hun geweldige ''achtertuin'' en maar hopen dat je gibbons (apen) ziet, waarbij wij heel veel geluk hadden. Meteen de eerste dag slingerende en uitrustende apen gezien. Super. Daarnaast hebben ze een stuk of zeven boomhutten die je alleen met ziplijns kunt bereiken. Al lopend en zippend door de jungle kom je aardig aan je trekken :-)
Na LPB gingen we naar Veng Viang. We kregen van iemand te horen dat er een ecofarm was net voor VV. 180 km moest in twee dagen wel lukken, alleen hadden we ons lichtelijk verkeken in de bergen en hoe steil die was. 6 km in twee uur en ruim 500 meter gestegen, waarbij we ook nog twee korte afdalingen hadden, was heftig. Voor het eerst hebben we een lift aanvaard na een steeds vaker houdende rustpauze. Dan zit je in de laadbak met een tweestrijdig gevoel. Met de auto was het nog eens en half uur rijden voordat we op de top zaten. We hadden geen spijt van onze keus.
We bemerken de laatste tijd dat het fietsen steeds moeizamer verloopt. Na een langere rustpauze denk je er weer zin in te hebben, maar eenmaal op de fiets heb je ook het gevoel er een beetje genoeg van te hebben. Je wilt graag wat langer op dezelfde plek blijven, wat vertrouwd is. Niet hoeven zoeken naar een slaapplaats, waar je gaat eten of zelf koken, hebben we wel genoeg eten en drinken mee, etc. Je bent geneigd wat luxer te gaan leven en niet te kijken waaraan je je geld uitgeeft. Niet dat we nu een gat in onze handen hebben, absoluut niet, maar we willen ook niet elke dag in een rijstkorrel of een pasta bijten :-)
De ecofarm voor Vang Vieng bleek een juiste beslissing geweest te zijn. Ten eerste omdat het op een rustig gelegen plaats ligt, daarnaast heb je alles vers en erg lekker en ook omdat VV aardig vol zat met toeristen en vele restaurants met westers verkopende maaltijden! Niet dat ik vies ben van westerse maaltijden, maar de lokale maaltijden smaken toch het best.
We hebben op de boerderij twee ochtenden meegeholpen met het schoonmaken van de geitenhokken, het voeren en melken van de geiten. Dat laatste ging nogal moeizaam aangezien mijn handen te groot zijn :-) Moet toch een excuus zoeken!!! Maar wat er na wat handelingen overblijft, geitenkaas, is toch wel één van de lekkerste dingen die ik tijdens mijn reis heb gegeten. WOW!
Na VV doorgefietst naar Vien Tiane, hoofdstad van Laos. Nationale feestdag meegemaakt waarbij het erop leek alsof half Laos zich in de hoofdstad begaf. Erg gezellig maar ook te druk, dus de volgende dag door naar Thailand. De grensovergang bleek hier ook erg gemakkelijk en soepel te gaan zonder er zelfs iets voor te betalen. Ff en formulier invullen, aan de beambte overhandigen, een stempel in je paspoort, klaar! :-)

Inmiddels begeven we ons al op dag 25 (Thailand) waarvan we 3 volle dagen in een nationale park (Khao Yai) hebben geslapen. Schitterende park met veel wild life, zoals herten, apen (gibbons en makaken), vele vogel soorten, grote hagedissen, stekelvarkens en olifanten (helaas niet gezien) en natuurlijk verschillende watervallen. Het was wel weer regelmatig klimmen en dalen maar in veel gevallen zeker de moeite waard. Goed voor de beenspiertjes, zal ik maar zeggen :-)

Mijn dank nog aan Alex en Melvin van KL 2000 fiets shop. De fietsen doen het nog steeds geweldig. Remblokken na ruim 9500 km nog steeds niet hoeven te vervangen, kettingen pas één keer en de noodspaken waren toch een uitkomst :-)

Zsolt

dinsdag 1 oktober 2013

Op en neer

Nog twee dagen fietsen en dan zitten we als het goed is in Laos, al kan ik deze blog vast pas posten als we al lang over de grens zijn. (Op de toeristische plaatsen is er dan wel internet, maar wij zijn nu al blij als we een plaats vinden om te slapen, en dan is er maar zelden internet.) Het heeft ons wat moeite gekost, maar we zijn uiteindelijk toch weer op de fiets gestapt. En nu weten we ook weer waarom fietsen zo leuk is, je komt op plaatsen die je anders nooit zou zien, je fietst door mooie natuurgebieden, wordt uitgenodigd bij mensen thuis en ontdekt hoe al die vreemde dingen smaken die je overal ziet. Al is dat laatste niet altijd positief bleek toen ik vanavond voor het avondeten een vreemd uitziende vrucht had aangewezen.
We zijn nu zo zuidelijk dat we volgens mij al in het regenwoud zitten, nou ja, gisteren toch, want toen regende het. Hoe het heet als het niet regent weet ik eigenlijk niet. Wat ik wel weet is dat het woud ook hier overal plaats moet maken voor de verschillende plantages. Nu we in de bergen fietsen zijn de eindeloze tabaksplantages over gegaan van rijst, naar thee en sinds twee dagen ook grote rubber plantages. En tussendoor staat overal maïs. Zelfs hellingen waar volgens mij nog geen geit kan lopen weten ze hier te beplanten. Dat heeft als gevolg dat er overal kleine of grote aardverschuivingen zijn. Al wordt een deel ervan ook veroorzaakt door de aanleg van de wegen, die de Chinezen zo weten aan te leggen dat je steeds op en neer gaat tussen de 300m en 2000m NAP als je pech hebt en tussen de 500m en 1200m NAP als je geluk hebt. Waarbij je om de zoveel tijd door de modder of een rivier moet fietsen omdat de natuur zich niet laat dwingen door de mens. En stiekem vind ik dat best wel leuk.
Hoe verder we naar het zuiden reizen, hoe opener de mensen zijn. Er zijn veel meer mensen die je groeten en minder mensen die je aanstaren en in een beschaamd gegiechel uitbarsten als iemand toch iets durft te zeggen. Waardoor dat komt weet ik niet, maar mogelijk komt het doordat in het zuiden veel meer minderheden zijn en minder Han-Chinezen. Deze bevolkingsgroepen zorgen in ieder geval voor een vrolijker beeld want met name de vrouwen lopen nog in klederdracht rond.

Zoals verwacht zijn we ondertussen al in Laos aangekomen. Wat heerlijk om weer brood te kunnen eten, met mes en vork te eten en overal kinderen te zien die uitgelaten rondrennen. Ook de houten huizen zijn heel mooi om te zien. Jammer alleen dat de drie woorden chinees die ik ondertussen bijna als een volleerd chinees kon uitspreken niet meer bruikbaar zijn (evenals het briefje waarop staat dat ik vegetariër ben en geen vlees, vis of kip eet). Maar ik kan alweer hallo zeggen in het Laos. Maar dat is ook wel makkelijk omdat iedereen je dat toeroept :-)
Nog een ander voordeel is dat Laos niet zo moeilijk doet met internet. We kunnen dus eindelijk weer zelf op ons blog en op picasa om foto's te uploaden. Binnenkort dus ook weer foto's. Heel veel foto's. Sorry als het er iets te veel zijn en we geen mooie selectie maken. Maar het is voor ons ook meteen de manier om te voorkomen dat we alles kwijtraken als iemand opeens bedenkt dat hij of zij onze spullen toe wil eigenen.

Iris