De Donau

We fietsen nu al een tijdje langs de Donau, en dat bevalt me wel. Een rivier zorgt er door regelmatig buiten zijn oevers te treden meestal wel voor dat hij genoeg ruimte heeft om te stromen. En daardoor is er qua natuur ook altijd veel te zien. Vooral nu het (eindelijk) lente wordt; nu zijn het niet alleen kale bomen en struiken met vogels die heel hard hun best doen de lente te lokken met hun gezang maar wordt alles groen en bloeit er vanalles. Maar behalve natuur is er ook veel cultuur te zien, dit omdat de mensen graag dicht bij de grote rivieren gaan wonen. En dat levert vaak mooie oude stadjes op en burchten boven op heuvels. Leuk om langs te fietsen, vooral als je niet naar boven hoeft te fietsen. In die zin lijkt de Donau best wel op de Rijn. Misschien zijn de kastelen iets verder vervallen hoe meer je naar het oosten komt, de rivier iets breder en is er een lichte verschuiving waar te nemen in welke soorten je waarneemt langs de rivier (meer bevers, zaagbekken, hoppen en voor mij ondefinieerbare soorten) maar toch zou je makkelijk kunnen denken dat je langs de Rijn fietst. Nou ja, sinds we gisteren in Slowakije zijn aangekomen is de taal ook wel dusdanig anders dat je wel het gevoel krijgt dat je iets verder komen.
Er is echter een verschil wat mij steeds opvalt, de Donau zit vol met stuwen. Voor fietsers heel fijn want elke ca 30 km kan je via de stuw de rivier over steken. Voor de natuur is dat natuurlijk niet ideaal, maar voor de mens is het best wel lucratief. Zo wordt de electriciteit voor de stad Wenen voor de helft opgewekt door de waterkrachtcentrale aldaar, volgens de bordjes dan. Nu weet ik natuurlijk niet wat zij verstaan onder de stad Wenen...
Als ik zo langs de Donau fiets en om mij heen kijk zie je toch overal de sporen van de Donau als deze buiten zijn oevers treed. Zo kom je regelmatig bordjes of tekens op de muur tegen ergens op schouder hoogte of nog hoger tot waar de Donau heeft gestaan, of gedenkstenen.... Op sommige plaatsen zie je de huizen op palen staan, dat lijkt mij dan efficienter. Mocht de Donau dan toch meer water bevatten dan waar op is gerekend valt de schade nog te overzien. Toch beter dan de schijnzekerheid die de dijken bieden. Het gaat heel lang goed met die dijken, maar als het mis gaat, is niemand meer voorbereidt op hoogwater. In Nederland gaan ze dan zo ver dat ze een schadevergoeding van de overheid willen... ga dan niet in de loop van een rivier wonen.
Op de fiets laat ik mijn gedachten vaak de vrije loop... en dan vraag ik me wel eens af of het leven vergelijkbaar is met een rivier. Je kan je wel overal tegen willen beschermen en alles vast willen leggen, maar als het mis gaat weet je niet meer wat je moet doen en ben je totaal niet voorbereidt. De andere kant is je baan en de huur opzeggen en gaan fietsen. Dan ben je alle zekerheid kwijt, maar je bereidt je op het ergste voor. Dan kan het als het ware alleen maar mee vallen.Maar het is wel elke keer spannend wat er nu weer op je pad gaat komen. Soms valt het tegen (waarom kunnen we nu geen visum voor kazachstan in Hongarije aanvragen) en soms valt het mee (een heerlijk ontbijtje wat je aangeboden wordt door de buurman op de camping omdat hij benieuwd is naar onze reis). We moeten ons blijven aanpassen aan de omstandigheden, en dat houdt ons scherp. Zolang het duurt geniet ik in ieder geval heel erg van de vrijheid die we hebben, maar je leert ook het vertrouwde leven wat je had waarderen.

Iris